Sjeverno Rebro 4b+ 170m / 5 wyciągów
Witam,
Jesienią 2021 roku miałem przyjemność spędzić, z ekipą High Format, kilka intensywnych dni w chorwackiej Paklenicy. Z ciekawych pozycji, na jakich miałem okazję się wspinać, chciałem polecić graniówkę Sjeverno Rebro, czyli w spolszczonej wersji – Północne Żebro. Nazwa doskonale oddaje faktyczny charakter drogi przebiegającej jednym z filarów Veliki’ego Cuk’a.
Moją rekomendację kieruje szczególnie do osób, które nie szukają wygórowanych trudności. Pozycja może się okazać idealna na rozwspin dla osób, w miarę płynnie poruszających się po wielowyciągowych drogach kursowych naszej Jury, lub jako aktywna utylizacja kilku godzin dnia restowego, dla bardziej wymagających wspinaczy.
Dojście do startu drogi od parkingu zmusza nas do przebycia większej części wąwozu paklenickiego, co może być dodatkowym atutem, pozwalającym zapoznać się z topografią wąwozu i lokalizacją innych planowanych na później dróg. Po odbiciu z głównej magistrali, na wysokości Vieliki Cuk’a, po krótkim podejściu, dostajemy na rozgrzewkę krótka i prostą ferratę. Warto się oszpeić i wrzucić kask już w tym momencie, bo teren, którym wiedzie podejście nie jest super lity.
Wspinaczka wielowyciągowa - Paklenica
Właściwa część drogi startuje ze sporego skalnego plateau, czymś w rodzaju szerokiej rysy pomiędzy pionową litą ścianką, a jej odstrzelonym skośnym fragmentem. U dołu tej formacji jest widocznie zamocowana, trójkątna tabliczka z oznaczeniem drogi. Cała rysa to w istocie ciąg świetnych stopni i chwytów, który szybko wyprowadza nas na drugą stronę filarka, skąd już tylko kilka metrów do pierwszego, wygodnego stanowiska zaopatrzonego w 3 spity. W tym miejscu nie można bagatelizować faktu otwierających się pierwszych niezwykłych widoków, szczególnie na masyw Anicy Kuk i dalszych pasm Velebitu. To właśnie niezwykły poziom estetyki widoków i przestrzenność drogi jest głównym powodem okraszenia jej w oficjalnym paklenickim topo symbolem gwiazdek, oznaczającym pozycję “szczególnie rekomendowaną”.
Chorwacja - wspinaczka - Paklenica
Kolejne wyciągi mają bardzo podobny charakter, na zmianę łatwy płaski odcinek lufiastej grani przedzielony mniej, lub bardziej spionizowaną, kilkumetrową płytką o niewygórowanych czwórkowych trudnościach.
Po trzecim wyciągu wychodzimy na wypłaszczenie, a droga skręca w prawo w kierunku ściany skalnej. W jej przebiegu łatwo się zorientować wypatrując stałych punktów asekuracyjnych w postaci spitów. Ostanie dwa wyciągi, na których napotykamy kluczowe, w mojej ocenie około piątkowe, trudności wiodą właśnie poprzez tą ściankę zbudowaną z litych płyt, na których jest okazja do zadania kilku ruchów w iście jurajskim stylu. Szczególnie satysfakcjonujące okazuje się dla mnie małe zacięcie pod sam koniec ostatniego wyciągu. Na deser pozostaje się przecisnąć przez wąską szczelinę pomiędzy okazałymi blokami skalnymi, za którą dochodzimy do ostatniego już stanowiska umiejscowionego na wygodnej półce.
Sjeverno Rebro 4b+ 170m / 5 wyciągów
Przechodząc kilka metrów dalej i na lewo, łatwo odnajdujemy ścieżkę zejściową. W tym miejscu warto mieć na sobie jeszcze uprząż, kask i kawałek liny pod ręką, ponieważ do pokonania jest kilka mniej lub bardziej wymagających prożków skalnych, w dość kruchym terenie. Ewentualne zjazdy mogą przyspieszyć i uczynić znacznie bezpieczniejszą całą procedurę. W orientacji natomiast warto posiłkować się rozmieszczonymi co jakiś czas kopczykami. Po kilku minutach zejścia dochodzimy do prostej kolejnej ferraty i podążamy wzdłuż przebiegu stalowych lin.
Park Narodowy Paklenica
Na drodze mieliśmy połówkową line 2 x 60m. Dwie żyły uważam za konieczność ze względu na naturę paklenickiej skały, która potrafi na krawędziach być niezwykle ostra. Polecam również przedłużać przeloty i zwrócić uwagę na prowadzenie liny, może to zaoszczędzić sporo siły. Droga jest dobrze ubezpieczona, jednak warto zabrać jakieś taśmy i wolne karabinki do budowania stanowisk. Ja miałem również mały set kości i kilka mechaników dla podbudowania psychiki w trudniejszych momentach.
Sjeverno Rebro ma zdecydowanie charakter górski, jednak mimo krótkiego, jak na tatrzańskie standardy podejścia, należy wkalkulować czas dojścia i zejścia w plan dnia, szczególnie w tych okresach roku, kiedy dzień jest krótszy.
Serdecznie polecam,
Maciek
Gościnnie na naszym blogu, uczestnik wyjazdu wspinaczkowego do Chorwacji, absolwent High format, Maciej Dziki. Dziękujemy za podzielenie się swoimi wrażeniami z kawałka paklenickiej przygody 😉
WARSZTATY WSPINACZKOWE W PAKLENICY